Osteopatia

Osteopatia – dział medycyny niekonwencjonalnej. Opiera się na terapii za pomocą rąk terapeuty, który diagnozuje i poddaje terapii dysfunkcje narządu ruchu. Osteopatia polega na filozofii, która mówi o samoregulacyjnych zdolnościach organizmu do leczenia. Dlatego terapia osteopatyczna ma za zadanie stymulować organizm do wyzdrowienia.

Osteopatia dzieli się na 3 składowe terapii:

• Osteopatia parietalna – obejmuje struktury jak kości, więzadła, ścięgna, naczynia krwionośne oraz nerwy.
• Osteopatia wisceralna – obejmuje terapią narządy wewnętrzne. Nierzadko terapia obejmuje połączenia anatomiczno-fizjologiczne jamy brzusznej do poprawy funkcjonowania np. obręczy barkowej.
• Osteopatia czaszkowo – krzyżowa – subtelna praca na przepływie płynu mózgowo-rdzeniowym w celu eliminacji napięć w ludzkim ciele.

Osteopatia w prostym słowach uruchamia do pracy tkanki, które utraciły witalność i swoją funkcję. Dzięki filozofii osteopatia pozwala na spojrzenie na problem pacjenta w globalny sposób, biorąc pod uwagę wszystkie układy naszego organizmu. Osteopaci dążą do odnalezienia zdrowia u pacjenta a nie tylko choroby. Dzięki osteopatii pacjenci często doświadczają poprawę swojego zdrowia fizycznego i psychicznego. (Patriquin, D., & Ward, R. C. (2003). Foundation for Osteopathic Medicine).

Wskazania do terapii osteopatycznej:

• ortopedia
• neurologia
• pediatria

Najczęściej pacjenci z problemami z układu ruchu jak:

• ból pleców
• ból kolan
• ból biodra

Natomiast pojawiają się również pacjenci, którzy borykają się z problemem jak:

• ból głowy
• bruksizm
• refluks żołądkowo – przełykowy
• zaparcia
• zawroty głowy
• przewlekłe nerwobóle
• zastoje limfatyczne