Opiera się na terapii za pomocą rąk terapeuty, który diagnozuje i poddaje terapii dysfunkcje narządu ruchu. Osteopatia polega na filozofii, która mówi o samoregulacyjnych zdolnościach organizmu do leczenia. Dlatego terapia osteopatyczna ma za zadanie stymulować organizm do wyzdrowienia.
Osteopatia dzieli się na 3 składowe terapii:
- Osteopatia parietalna – obejmuje struktury jak kości, więzadła, ścięgna, naczynia krwionośne oraz nerwy.
- Osteopatia wisceralna – obejmuje terapią narządy wewnętrzne. Nierzadko terapia obejmuje połączenia anatomiczno-fizjologiczne jamy brzusznej do poprawy funkcjonowania np. obręczy barkowej.
- Osteopatia czaszkowo – krzyżowa – subtelna praca na przepływie płynu mózgowo-rdzeniowym w celu eliminacji napięć w ludzkim ciele.
Osteopatia w prostym słowach uruchamia do pracy tkanki, które utraciły witalność i swoją funkcję. Dzięki filozofii osteopatia pozwala na spojrzenie na problem pacjenta w globalny sposób, biorąc pod uwagę wszystkie układy naszego organizmu. Osteopaci dążą do odnalezienia zdrowia u pacjenta a nie tylko choroby. Dzięki osteopatii pacjenci często doświadczają poprawę swojego zdrowia fizycznego i psychicznego. (Patriquin, D., & Ward, R. C. (2003). Foundation for Osteopathic Medicine).
Wskazania do terapii osteopatycznej:
- ortopedia
- neurologia
- pediatria
Najczęściej pacjenci z problemami z układu ruchu jak:
- ból pleców
- ból kolan
- ból biodra
Natomiast pojawiają się również pacjenci, którzy borykają się z problemem jak:
- ból głowy
- bruksizm
- refluks żołądkowo – przełykowy
- zaparcia
- zawroty głowy
- przewlekłe nerwobóle
- zastoje limfatyczne